Lawyer in Iran Foreign investment lawyer
مطالب مرتبط
نکات کلیدی در مورد تعارض بین اسناد رسمی و اسناد عادی
اسناد رسمی به اسنادی گفته می شود که مطابق قانون و توسط و با اختیارات مقام انتظامی تنظیم می شوند و هر سندی که این شرایط را نداشته باشد یک سند عادی محسوب می شود ، مانند: گواهینامه ها ، تعهدات ، وصیت نامه های غیررسمی.
امروزه ، بیشتر معاملات املاک و مستغلات عادی است و هر ساله موارد زیادی در اثبات مالکیت یک ملک بدون سند رسمی و بر اساس یک سند عادی (سند و منشور) در دادگاه وجود دارد. ، با این حال ، رویه قضات در بین قضات یکسان است. در این مورد وحدت وجود ندارد.
اسناد عادی در زمینه املاک و مستغلات ، به عنوان یکی از مشکلات حقوقی کشور ، دادگاه های کشور را از گذشته مشغول خود کرده است ، بنابراین رئیس سازمان ثبت ، علت ۵۰٪ امور حقوقی را عادی می داند معاملات علی رغم قدمت ثبت رسمی اسناد در ایران ، مالکیت بسیاری از زمین ها و املاک هنوز فقط در اسناد عادی مستند است که مشکلات زیادی را ایجاد کرده است.
قوانین مربوط
در مورد املاک و مستغلات ، طبق قسمت اول ماده ۲۲ قانون ثبت عناوین و املاک:
<< به محض ثبت املاک مطابق قانون در ثبت املاک و مستغلات ، دولت فقط از شخصی که ملک به نام او ثبت شده است یا از شخصی که ملک به او منتقل شده و انتقال ثبت می کند ، ارث می برد. در ثبت املاک و مستغلات که در آن ملک از مالک رسمی به ارث رسیده است “اگر او به آن دست یابد ، مالک می داند.”
این ماده قانونی بطلان ، اعتبار یا عدم نفوذ این معامله را مشخص نمی کند ، بلکه به سادگی بیان می کند که قرارداد با یک سند عادی را نمی توان علیه دولت استناد کرد. اما در روابط طرفین هیچ حکمی وجود ندارد و نمی توان ادعا کرد که نظر قانون فاقد اعتبار است.
اصطلاح “دولت” در این ماده ، علاوه بر کلیه اشخاص حقوقی که به هر طریقی یا دیگری در موقعیت مسئولیت عمومی قرار دارند ، شامل کلیه اشخاص ثالثی نیز می شود که جدا از طرفین قرارداد ، سند عادی دارند. به عبارت دیگر ، اسناد عادی فقط بین طرفین قرارداد معتبر است و قابل مخالفت با اشخاص دیگر (حقیقی یا حقوقی) نیست و در برابر اسناد رسمی کاملاً معتبر است و می تواند با هر شخصی از جمله دارنده سند عادی مخالفت کند.
بودن. این مفهوم همچنین از ماده ۷۲ قانون ثبت اسناد و املاک گرفته شده است ، در ماده فوق آمده است:
“کلیه معاملات املاک و مستغلات که مطابق با مقررات ثبت املاک ثبت شده اند ، با توجه به طرفین معامله و نماینده قانونی و اشخاص ثالث از اعتبار و رسمیت کامل برخوردار خواهند بود.”
علاوه بر این ، ماده ۴۸ همان قانون مقرر می دارد که:
“سندی که باید مطابق با مواد فوق ثبت شود و ثبت نشده باشد در هیچ یک از ادارات و دادگاه ها پذیرفته نخواهد شد.”
طبق مواد فوق فقط دارایی شخصی که سند رسمی به نام او ثبت شده است به رسمیت شناخته می شود. با این حال ، شورای نگهبان در یک نظریه اظهار داشته است:
<< مقررات ماده ۲۲ قانون ثبت اسناد و املاک و همچنین ماده ۴۸ که به معنای بی اعتبار بودن اسناد غیررسمی عادی است ، به سندی عادی اشاره دارد که شواهد قانونی یا امور مذهبی آن معتبر است و مفاد آنها معتبر است. خلاف شرع و نامعتبر است. “اما در مورد یک سند عادی با شواهد و شواهد فوق ، مانند سندی که ادله شاهد در آن معتبر است ، این اسناد معتبر هستند و دو ماده ذکر شده در چنین مواردی نسبت داده شده اند.”
نظرات ارائه شده است
در مورد قدرت اثبات اسناد عادی ، نظرات زیر با اسناد رسمی ارائه شد:
۱٫ بعضی از قضات عقیده دارند که طبق قوانین عمومی مربوط به اثبات اختلاف ، اسناد عادی (مانند اسناد رسمی یا سایر اسناد عادی مفید برای انتقال مالکیت غیر منقول) و همچنین اسناد رسمی بخشی از شواهد اختلاف ، و همچنین قوانین عمومی قراردادها و املاک منعکس شده در قانون مدنی ، با اقدامات رسمی در تضاد با مفاد اعمال عادی دارای تاریخ قبل (قبل از اعمال رسمی) قابل لغو است. به نظر این قضات ، قانونگذار در رابطه با مواد ۲۲ ، ۴۷ و ۴۸ قانون ثبت اسناد ، به دنبال تعیین مقررات ماهوی مربوط به قراردادها وح
