الزام به رفع ممانعت از حق

برای حل و فصل دعوی و رای دادگاه در مورد انصراف از وثیقه باید شرایط زیر را رعایت کرد.

۳- سابقه متقاضی: برای اثبات استفاده از حق مورد نظر به متقاضی اشاره دارد. به عنوان مثال ، او از حق تقدم در ملک مجاور استفاده کرد.

۲- انسداد فعلی متهم: باید ثابت شود که متهم مانع از شاکی شده است. به عنوان مثال وی شاکی را از اموالی که در حق انتفاع در اختیار داشت اخراج کرد.

۳- عدم رضایت شاکیان این انسداد باید بدون حق و بدون رضایت شاکیان باشد.

طرفین دادرسی

شاكي حق استعانت حق وي است. خوانده کسی است که مانع از اجرای حق شاکی شده است. شخصی که مانع حق شده است ممکن است مالک املاک مجاور یا شخص دیگری باشد.

ارجاع صالح برای بررسی

ادعاهای مالکیت و حقوق باید به دادگاهی که در آن ملک واقع شده است ارائه شود.

نحوه اجرای رای گیری

دادرسی برای سلب حقوق به محض صدور حکم بدوی قابل اجرا است و فرجام خواهی اجرای حکم را به تأخیر نمی اندازد. بنابراین ، پس از صدور حکم ، حکم صادر و حکم اجرا می شود.

برخی از نکات کلیدی مربوط به دادگاه

۱) در دادخواست علیه حق ، دادگاه دلایل مالکیت اموال را وارد نمی کند. به همین ترتیب ، هر دلیلی که متهم در مورد مالکیت وی بر املاک مورد بحث بیان کرده است ، تأثیری در این اختلاف ندارد.

۲) در این دادگاه ، مانند پرونده تصرف عدوانی ، دادگاه فقط به این موضوع می پردازد که آیا شاکی حق ارتفاق یا حق انتفاع دارد و آیا خوانده از چنین حقی جلوگیری کرده است یا خیر؟

۳) دخالت در حقوق شخص نیز می تواند ماهیت کیفری داشته باشد.

مستندات حقوقی ماده ۴۰ قانون مدنی

حق انتفاع حقی است که به موجب آن شخص می تواند از دارایی ای استفاده کند که مشابه دارایی دیگر بدون مالک خاص باشد.

ماده ۹۳ قانون مدنی

تصرف ، حق شخص در مال دیگر است.

ماده ۱۳۴ قانون مدنی

هیچ یک از افرادی که معبر خود را با یک مجرا مشترک دارند نمی توانند مانع عبور یا حمل آب توسط سایر شرکا شوند.

ماده ۲۰۹ قانون مدنی

هرگاه شخصی مانع تصرف مالک مالک شود ، بدون اینکه خود مالک آن مال باشد ، غاصب محسوب نمی شود. اما در صورت ضرر یا سو m استفاده ، ضامن خواهد بود.

ماده ۱۵۹ قانون آیین دادرسی مدنی

درخواست سلب حقوق ، تقاضای شخصی است که می خواهد سلب حق بندگی یا انتصاب در اموال دیگر را برطرف کند.

ماده ۱۶۱ قانون آیین دادرسی مدنی

در موارد تعرض ، ممانعت از حقوق و آزار و اذیت ، مدعی باید ثابت کند که موضوع دادرسی ، حسب مورد ، قبل از گرفتن اموال از تصرف وی یا قبل از انسداد یا آزار و اذیت بوده است. در اختیار یا استفاده از آن و بدون رضایت آن است. یا به طرق غیرقانونی از تصرف آن خارج شده است.

ماده ۱۶۲ قانون آیین دادرسی مدنی

در موارد تصرف عدوانی و آزار و اذیت و مانع حق ، اظهار حق مالکیت دلیل سابقه تصرف و استفاده از حق است. مگر اینکه طرف مقابل سابقه تصرف و استفاده از حق خود را به طریقی دیگر ثابت کند.

ماده ۱۶۳ قانون آیین دادرسی مدنی

شخصی که با اصل انتصاب و انتصاب اقدام به دادرسی در رابطه با اموال کرده باشد ، نمی تواند علیه تصرف عدوانی و ممانعت از قانون پیگرد قانونی داشته باشد.

ماده ۱۶۶ قانون آیین دادرسی مدنی

اگر تصرف عدوانی در املاک و مستغلات یا آزار و اذیت و یا ممانعت از قانون در چارچوب ضابطان باشد ، مأموران گفتند که باید موضوع شاکی را بررسی کنند و ضمن حفظ وضعیت موجود ، از اقدامات بعدی جلوگیری کنند. و به مقامات قضایی اطلاع دهند. و طبق توصیه مقامات فوق الذکر عمل کنید.

تبصره – اگر به دلیل اقدامات ذکر شده در این ماده احتمال درگیری و وقوع جرم داده شود ، افسران باید بلافاصله در حدود وظایف خود از هرگونه درگیری و وقوع جرم جلوگیری کنند.

ماده ۱۶۷ قانون آیین دادرسی مدنی

اگر دو یا چند نفر به طور مشترک دارای املاک و مستغلات باشند و برخی از آنها از سلب مالکیت یا استفاده از o جلوگیری کنند