خسارات ناشی از تصمیمات دادگاه
خلاصه: خسارات ناشی از تصمیمات قضایی در صورتی قابل ادعاست که ۱- مستقیماً ناشی از تقصیر یا خطای قاضی باشد و ۲- تقصیر قاضی قبلاً توسط دادگاه عالی انتظامی بررسی شده و حکمی برای وی صادر شده باشد .
حکم بدوی: درمورد دادخواست H.M. با وکالت از م.خ. فرزند من به خوانندگان ۱- HF 2- ج.الف. ۳- MK 4- MA 5- MR درخواست صدور رأی در مورد الزام و محکومیت متهمان به پرداخت مبلغ ۱٫۳ میلیارد ریال ، شامل خسارت تاخیر تأدیه و هزینه های دادگاه ، همانطور که در دادخواست مقدماتی و اظهارات شرح داده شده است. از وكیل شاكی در جلسات دادگاه مبنی بر اینكه “دادخواست شاكی از طرف خانم س. در اتاق ۱۹ دادگاه تهران ، چكی به مبلغ بیست و پنج میلیون تومان با در نظر گرفتن خسارت در نظر گرفته می شود ، كه پس از صدور رأی صادر شده و این حکم در اتاق ۶ دادگاه تجدیدنظر استان تهران تأیید می شود.
پس از صدور اجرائیه و بازداشت متهم ، بنا به درخواست متهم ، پرونده در اتاق چهارم مورد بررسی مجدد قرار گرفت و تصمیمات به كنار گذاشته شد و دادرسی شاكی منتفی شد و قبل از رسیدگی به جلسه دادگاه محاکمه متهم بازداشت شده و متهم بدون تعلیق متوقف شده است ، پس از آن شاکی درخواست تجدید نظر می کند و موافقت می شود دادرسی را از سر بگیرد و به بند ۲۵ دیوان عالی کشور و بخش ۲۵ دادگاه ارجاع می شود. دیوان عالی کشور رأی اتاق چهارم و حکم بدوی را نقض و فرجام خواهی را تأیید می کند. اما ، از آنجا که متهم ردیف اول بدون دریافت وثیقه و ضمانت با تصمیم اتاق چهارم آزاد شد ، این امر ناشناخته است و اجرای تصمیمات صادره از طرف شاکی امکان پذیر نیست. بنابراین ، مطابق با اصل ۱۷۱ قانون اساسی ، “اعضای محترم شعبه چهارم شناسایی شده و درخواست تحقیق و تصمیم گیری در مورد جبران خسارت و رفع خسارت ایجاد شده را دارند.”
با توجه به محتوای پرونده و دفاع از متهمان در لوایح ارائه شده ، دادگاه معتقد است که از یک طرف می توان خسارت را مطابق ماده ۱۷۱ قانون اساسی مطالبه کرد که این مستقیماً به تقصیر قاضی یا خطا (مانند حبس ، شلاق ، جریمه نقدی و …) و ثانیاً ، وقتی قاضی قبلاً توسط دادگاه انتظامی محاکمه شده و حکم صادر شده باشد ، می توان خسارت را مطالبه کرد (نظریه مشاوره شماره ۴۶۳۷/۷ از ۸/۱ / ۱۳۷۸) ، اگر اولاً – اقدامات متهمان مطابق با مقررات باشد (مطابق ماده ۲۸ آیین نامه اصلاحی قانون نهاد دادگاه های عمومی و انقلاب) و دوم – شاكی در ارائه مدارك اثبات متهمان ناتوان بود “گناه و محکومیت انضباطی آنها. بی اعتبار بودن آن را صادر و اعلام می کند. رأی صادره ظرف بیست روز از ابلاغ قابل تجدیدنظر در دادگاههای رسیدگی است.